#38

Projekt ŁAWKA został dzisiaj oficjalnie zakończony. Co nie znaczy, że nie będzie kontynuowany. Takie podglądanie ludzi, zupełnie nieświadomych sytuacji w jakiej się znaleźli, przez obiektyw, jest bardzo uzależniające.

Projekt realizowany był przez dwa tygodnie w Parku Saskim w Warszawie, codziennie w tym samym miejscu, o podobnej porze.

Początkowym założeniem było codzienne fotografowanie grupy starszych kobiet, siedzącej na ławce. Już od jakiegoś czasu obserwowałam ich zwyczaj spotykania się w tym miejscu i postanowiłam uwieczniać ten powtarzający się kadr. Pomysł jednak, już pierwszego dnia, zmienił swój charakter, a tematem projektu stali się mijający mnie i mój obiektyw ludzie, oczywiście na tle kultowej ławki. Ponieważ park jest raczej miejscem przechodnim, rozrywkową funkcję pełni jedynie właśnie dla osób starszych, ewentualnie matek z dziećmi, poruszające się sylwetki nie stanowiły problemu.

Chociaż ujęcia są do siebie bardzo podobne i wydawać by się mogło, że powtarzająca się wciąż kompozycja robi się nudna, wydaje mi się, że właśnie w ilości drzemie siła tych zdjęć. Pojedynczo nie są one zbyt interesujące. Często kadry są niepoprawne, nieostre, nieciekawe. Obcięte głowy, stopy, ręce.

Mam nadzieję, że osoba niezaangażowana w to tak jak ja, poczuje klimat tego miejsca i zrozumie kontrast pomiędzy spokojem starszych pań siedzących na ławce lub starszego mężczyzny wspierającego się na kuli i wolno przechodzącego przed obiektywem, a młodym chłopakiem na rowerze lub dziewczyną na rolkach. Mam nadzieję, że dynamika i statyka poszczególnych zdjęć będzie dla odbiorców widoczna.